در زمان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله زنى در غياب شوهرش زنا كرد، ولى پساز اينعمل زشت ، سخت پشيمان و ناراحت شد و در حالى كه بسيار پريشان بود، در يكىازكوچه هاى مدينه مى گذشت و فرياد مى زد: دلونىعلىرسول اللّه
مرا به سوى رسول خدا راهنمايىكنيد.
پيامبر صلّى اللّه عليه و آله او را ديد و پرسيد: چرااين گونه پريشان هستى وفرياد مى زنى ؟زن عرض كرد:درغياب همسرم زنا كردم ؛ پس از مدتى صاحبفرزندى شدم ؛ بعد از تولد، او را در داخل خمره پر از سركه گذاشتم و سپسسركه رافروختم (مرتكب سه گناه شده ام :
1-زنا كرده ام در حالیکه متاهل بودم ، 2- كودك را كشته ام ، 3-سركهآنچنانى را فروخته ام.
فهل لى من توبه ؟آياتوبه ام پذيرفته است؟
رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: زناكرده اى ، پس بايد سنگسار شوى ؛مرتكب قتل شده اى كه كيفرش دوزخ است ؛ سركه آنچنانى را فروخته اى و درنتيجه گناهبزرگى كرده اى . اما گمانم آن است كه نماز عصر را ترك كرده بودى و به خاطرتركنماز عصر و سهل انگارى در نماز، آن گونه منحرف شده بودى كه چنين گناه بزرگىرامرتكب شدى.

منبع: http://www.ghadeer.org
نظرات شما عزیزان: